عاشقانه ای از نزار قبانی، که سخن از زبان ما می گوید...

در حضور دیگران می‏گویم تو محبوب من نیستی

و در ژرفای وجودم می‏دانم چه دروغی گفته‏ام.

می‏گویم میان ما چیزی نبوده است،

تنها برای اینکه از دردسر به دور باشیم.

شایعات عشق را با آن شیرینی تکذیب می‏کنم

و تاریخ زیبای خود را ویران می‏کنم....

عطر خود را می‏کشم و

از بهشت چشمان زیبای تو می‏گریزم.

نقش دلقکی را بازی می‏کنم عشق من،

و در این بازی شکست می‏خورم و باز می‏گردم،

زیرا که شب نمی‏تواند، حتی اگر بخواهد، ستارگانش را نهان کند،

و دریا نمی‏تواند، حتی اگر بخواهد،

کشتی‏هایش را.

Dbt ml